Technologie speelt een grote rol in mijn leven. Ik heb namelijk het Complex Regionaal Pijn Syndroom (CRPS) type II, een uiterst zeldzame chronische pijnaandoening. Na jarenlange klachten aan mijn linkerbeen ontstond er in 2003 na een klein trauma ook pijn in mijn rechterbeen. Uiteindelijk namen de klachten dermate toe dat in 2018 mijn rechterbeen tot boven de knie is geamputeerd. Momenteel maak ik gebruik van een Auto Adaptive Knee Prothese, een elektronisch gestuurd hydraulisch kniesysteem. In de afgelopen jaren, en nog steeds, kwam ik vanwege mijn complexe casus veelvuldig in aanraking met de zorg. De zorg in Nederland is van hoge kwaliteit, maar in mijn ogen is er nog een wereld te winnen met het gebruik van moderne technologie.
De potentie van moderne technologie in onderlinge communicatie
De wereld wordt steeds digitaler, maar de digitalisering van de zorg bevindt zich nog in een pril stadium. Neem als voorbeeld de onderlinge communicatie. Bij mijn casus zijn veel verschillende zorgprofessionals, van revalidatiearts tot pijnspecialist tot fysiotherapeut, betrokken. Zorgprofessionals die vaak op verschillende locaties verspreid in Nederland actief zijn, maar allen een belangrijke stem hebben in overlegmomenten. Tot mijn verbazing is het gebruikelijk om de zogeheten multidisciplinaire overleggen (MDO’s) fysiek plaats te laten vinden. Je zult al snel begrijpen dat daarmee afspraken moeilijker tot stand komen en veel tijd kosten. MDO’s via beeldbelverbindingen zouden een enorme uitkomst bieden om efficiënter om te gaan met de tijd van deze drukbezette zorgprofessionals. Daarnaast kan ik als patiënt ook digitaal aanhaken om mijn eigen perspectief toe te lichten. Ook voor individuele afspraken kunnen videoconsulten van grote toegevoegde waarde zijn. Het is immers in mijn geval niet altijd eenvoudig om het huis te verlaten voor vaak een relatief korte afspraak.
Het viel me daarnaast op dat er nog veel brieven worden uitgewisseld tussen zorgprofessionals onderling over mijn casus. Tegelijkertijd had ik niet veel zicht op de gegevensuitwisseling met betrekking tot mijn casus. Deze ondoorzichtigheid gaf me als patiënt soms een machteloos gevoel. Zelf zie ik veel potentie in een persoonlijk gezondheidsdossier (PGO), waarin alle informatie over mijn casus wordt bijgehouden en het overzichtlijk op één plek voor alle verschilende betrokken zorgprofessionals beschikbaar is. Ik beheer dan zelf mijn eigen gegevens en kan meer initiatief nemen in mijn eigen zorgproces. En door vooraf zelf gegevens te verzamelen of online vragenlijsten in te vullen, kan ik als patiënt ook nog eens bijdragen aan het verminderen van de hoge adminstratielast van mijn zorgprofessionals. Dubbele handelingen kunnen worden voorkomen en samen maken we de zorg zo ook efficiënter.
Zet de behoefte centraal in plaats van de technologische mogelijkheden
De berg van technologische mogelijkheden neemt exponentieel toe en de rol van technologie zal steeds groter worden in het dagelijkse zorgproces. Tegelijkertijd moeten we er wel voor waken dat we blijven kijken naar de meerwaarde van de technologie. Wat sluit daadwerkelijk aan op de behoefte van de patiënt. De focus neigt nu te veel naar de technologische mogelijkheden en de vraag wat ik als patiënt zelf wil, wordt juist nog te weinig gesteld. Is het bijvoorbeeld noodzakelijk om voor een patiënt die slechts minimale afstanden loopt een vrij dure en geavanceerde elektrische prothese aan te meten? Of kan zo iemand ook nog prima uit de voeten met bijvoorbeeld een hydraulische knie? Tegelijkertijd zie ik voorbeelden waarin geavanceerde knieprotheses juist niet worden toegekend vanwege het kostenplaatje, terwijl de ‘winsten’ voor patiënt en maatschappij enorm kunnen zijn (doordat diegene bijvoorbeeld weer kan gaan werken). Het is goed om te blijven kijken naar de mens achter de patiënt en diens behoeften. Met de inzet van moderne technologieën kunnen we hier ook de ruimte voor creëren bij zorgprofessionals. Het is belangrijk dat (toekomstige) zorgprofessionals ook tijdens hun opleiding hier nadrukkelijker bij stil staan.
Ik ben me zeker bewust van de discussie rondom privacy die het gebruik van dergelijke technologieën oproept. Zelf sta ik open voor het gebruik van geavanceerde technologieën en de groeiende datasets in de zorg. Uiteraard moeten we de privacy zoveel mogelijk proberen te waarborgen, maar ik stel goede zorg boven eventuele privacyrisico’s.
Moderne technologieën hebben de potentie om de zorg efficiënter en mensgerichter in te richten. Ik als patiënt sta er in ieder geval voor open om zo de kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid van de zorg te kunnen behouden!
