Living skin (ontwikkeld door onderzoekers van het Rensselaer Polytechnic Institute) is een techniek om kunstmatige huid te 3D printen mét kunstmatige bloedvaten. Na het printen wordt de huid eerst in-vitro opgekweekt, waarna het getransplanteerd kan worden. Uit dierproeven blijkt dat de kunstmatige bloedvaten zich binnen een paar weken kunnen samenvoegen met de eigen bloedvaten. Dit is een technologische doorbraak. Bestaande kunstmatige huidtoepassingen werkten nu vaak als een soort pleister die ondersteunt bij de wondheling, maar werden na een tijdje meestal afgestoten doordat de integratie met de lichaamseigen bloedvaten ontbrak. De techniek is met name geschikt voor allerlei typen wonden en zweren, maar brandwonden zijn nog erg complex omdat daar vaak sprake is van weggebrande zenuwuiteinden en bloedvaten.
