Mensen met diabetes volledig ontzorgen, dat is het doel van Inreda Diabetic met de door hun ontwikkelde kunstmatige alvleesklier. Bij de behandeling van diabetes type 1 is het cruciaal om lage en hoge bloedglucosewaarden te vermijden, en de bloedglucosewaarden ‘in range’ te houden. Gebeurt dit niet, dan kunnen er zowel acute als chronische complicaties optreden. Mensen met diabetes zijn voortdurend bezig met het in range houden van hun bloedglucosewaarden. De kunstmatige alvleesklier meet en reguleert deze waarden automatisch.
Robin Koops, oprichter en eigenaar van Inreda Diabetic, werd in 1995 gediagnosticeerd met diabetes type 1. Omdat hij dagelijks geconfronteerd werd met het voortdurende ongemak van prikken, meten, injecteren en omdat hij niet tevreden was met zijn behandeling, ging hij zoeken naar een oplossing. De eerste versie bestond uit twee grote kasten. Vervolgens werd het een apparaat ter grootte van een schoudertas en nu is het een klein draagbaar kastje dat de gebruiker makkelijk bij zich kan dragen. De kunstmatige alvleesklier meet de bloedsuikerwaarden door middel van twee continue glucosesensoren. Twee kleine zenders sturen de waarden continu naar de kunstmatige alvleesklier, die mede op basis van de gemeten lichamelijke activiteit berekent hoeveel insuline of glucagon er afgegeven moet worden. Deze informatie leidt tot aansturing van de pompen, de afgifte van de juiste hoeveelheid insuline en/of glucagon, een verandering in de bloedglucosewaarde van de gebruiker en een nieuwe meting door de glucosesensoren: dit is het zogenaamde ‘Closed Loop’ systeem. Inreda is niet het enige bedrijf dat zich bezighoudt met het ontwikkelen van een systeem dat het leven van mensen met diabetes kan vereenvoudigen. Echter, zij ontwikkelen als eerste Europese bedrijf een bi-hormonaal systeem: het apparaat dient insuline én glucagon toe en stuurt dus zowel te hoge als te lage bloedglucosewaarden bij. Daarnaast maakt het apparaat gebruik van een zelflerend algoritme en stelt zich zo precies in naar de persoon die hem draagt.
De medische wereld was eerst terughoudend, maar de aanhouder wint. In de afgelopen 15 jaar zijn diverse prototypes zorgvuldig getest en doorontwikkeld in nauwe samenwerking met onder andere het ZGT in Almelo, het Rijnstate ziekenhuis in Arnhem en het Amsterdam UMC. Diverse subsidies en de flexibiliteit van een start-up gaven hierin de nodige bewegingsvrijheid. De studieresultaten zijn veelbelovend en proefpersonen zijn enthousiast. “Sommige proefpersonen gaven aan dat ze even vergaten diabeet te zijn.” Inmiddels is de laatste klinische studie gestart, waarna de kunstmatige alvleesklier naar verwachting medio 2019 de CE-markering ontvangt. Ondertussen wordt ook hard gewerkt aan een kleiner en lichter model voor meer comfort en een betere draagbaarheid.
Toch is het bedrijf niet van plan om meteen grootschalig de markt op te gaan na het ontvangen van de CE-markering. Zo is er vervolgonderzoek nodig voor het glucagongebruik en wordt er in samenwerking met de farmaceutische industrie gewerkt aan een stabielere variant van de glucagon. Daarnaast worden ook de mogelijkheden verkend voor alternatieve vergoedingen, zodat het product toegankelijk is voor iedereen die het nodig heeft.
Inreda onderschrijft de grote stap die gebruikers moeten maken van zelfmanagement naar een volledig geautomatiseerde behandeling bij het kiezen voor een dergelijke toepassing. Middels een tweedaags trainings- en coachingsprogramma leren gebruikers alle ‘ins en outs’ van de kunstmatige alvleesklier kennen. Naast de technische aspecten gaat er ook aandacht uit naar de psychologische aspecten van het gebruik en zaken zoals een gezonde leefstijl.
